می‌گویند عالِمی بزرگوار از علمای اسلام، که صاحب مال و مکنت فراوانی بود ، مجلس تدریس داشت و طلاب و شاگردان زیادی در خدمتش تحصیل می‌کردند.
روزی مرد غریب و ناشناس وارد مجلس استاد شد، ظاهرش شبیه طلاب نبود، اما از قیافه‌اش فهمیده می‌شد که از افراد صاحب نامی‌است که از رنج زندگی بی‌نصیب نمانده .
داخل شد و سلام کرد، در آخر مجلس نشست و با ادب و ساکت به سخنان استاد گوش می‌داد، در دستش شیشه‌ای بود حاوی چیزی شبیه آب.
پس از چند لحظه، شیخ سخنانش را قطع کرده و رو به شخص ناشناس کرد، مکثی نمود و پرسید: کاری داری که بتوانیم انجام دهیم؟ یا پرسشی داری که پاسخ دهیم؟
مرد گفت: نه! نه حاجتی دارم و نه سوالی، من تاجر هستم و از دانش و اخلاقتان زیاد شنیده‌ام، شیشه‌ای دارم که سوگند خورده‌ام آن‌را به کسی بفروشم که قدرش را بداند، و شما شایسته‌ی خریدن چنین کالایی هستید .
استاد فرمود: بیاور آن‌را، مرد شیشه را پیش استاد بُرد و تحویل داد، شیخ ظرف را گرفت و در حالی که سرش را از تعجب تکان می‌داد، به شیشه نگاه می‌کرد.
سپس رو به مهمان کرد و گفت: این‌را چند می‌فروشی؟
مرد گفت: صد دینار.
شیخ گفت: صد دینار کم است. صد و پنجاه دینار می‌دهم .
مرد گفت: صد دینار کافی است، نه بیشتر نه کمتر!
استاد به پسرش گفت: برو از مادرت صد دینار بگیر و بیاور.
مبلغ را به آن مرد دادند و تدریس از سر گرفته شد.
درس تمام شد، و حاضران رفتند، اما همه متعجب بودند از این مقدار آبی که به مبلغ صد دینار معامله شد.
استاد برای استراحت به اتاقش رفت ولی کنجکاوی، پسرش را وادار کرد که به بررسی شیشه و محتوای آن بپردازد.
بالاخره پسر استاد مطمئن شد که آنچه داخل شیشه هست، آب معمولی است.
با سرعت و با حالت تعجب پیش پدرش رفت و گفت: پدرجان! این مرد ناشناس شما را فریب داده، به خدا قسم که مقداری آب معمولی را به قیمت صد دینار به شما فروخته، نمی‌دانم از زرنگی او تعجب کنم یا از سادگی شما!
استاد چنان خندید که دندان‌هایش دیده می‌شد.
گفت: پسرم! شاید در نگاه تو، این مقداری آب معمولی باشد. اما در نگاه من، این آبِروی آن مرد است که به خاطر عزت نفس، به جای آن که پیش چشم حاضران ِجلسه با گدایی کردن، بر زمین بریزد، داخل این شیشه ریخته است.
آن مرد، به مقدار مشخصی پول نیاز داشت تا مشکلش را حل کند و بیشتر از آن نمی‌خواست. و خدا را شکر که این توفیق را به من داد تا بتوانم کمکش کنم و به حفظ آبرویش نزد مردم کمک کنم.
رسول الله ﷺ فرموده: هرکس پرده پوشی مسلمانی رابکند، الله«جل جلاله» در دنیا و آخرت پرده پوشی اورا خواهد کرد. و الله«جل جلاله» بنده خودرا کمک می‌کند مادامی که او، به کمک برادر خود مشغول باشد. رواه مسلم
