دوست من!
میگویی: عمرم در حال گذر است و هیچ دست آورد مهمی ندارم.
برایت میگویم: کی گفته که لازم است دست آوردهایت خارق العاده (فراطبیعی) باشند؟
دست آوردها فقط آن چیزهایی نیست که در کتاب های تاریخ نوشته و ثبت می شوند، و مردم در باره‌ی آن حرف می‌زنند.
کی گفته که لازم است همه‌ی ما مخترع و نو آور، فقیه، ادیب، سياستمدار و یا هم مشهور باشیم، برای اين که از جمله اشخاصی باشیم که دست آورد دارند، کفایت میکند که یک انسان باشیم، انسان بودن در ذات خود یک دست آورد است!
دوست من؛ ما قهرمانیم!
حتی اگر ارتشی را رهبری نکنیم، پیروزی نداشته باشیم، دوایی اختراع نکنیم، قانونی در فزیک کشف نکنیم، ترکیب جدیدی در کیمیا به دست نیاریم، قانونی در ریاضی و بحر جدیدی در بحر های اشعار نسراییم، یا هم اگر جایزه نوبل را بدست نیاوردیم.
ما هنگامیکه هر روز با نفْس‌های خویش می‌جنگیم تا از اوامر خداوند متعال سرکشی نکنیم قهرمان هستیم..
و هنگامیکه گناه میکنیم اما شکسته و تضرع کنان خواهان مغفرت میباشیم قهرمان هستیم!
هنگامیکه خاطر مردم را آسوده می سازیم، و کلمات خویش را به دقت اختیار میکنیم تا کسی را آزرده نکینم قهرمان هستیم!
هنگامیکه از نزد دست فروش مسکین میگذریم و از او چیزی می خریم و قیمت آنرا نادیده میگیریم و اين معامله را صدقه پنهانی میپنداریم، قهرمان هستیم!
ما قهرمانیم؛
زمانیکه معاش اندک خود را تا آخر ماه میرسانیم و فقر و ناداری خود را از مردم پنهان میکنیم!
ما قهرمانیم؛
زمانیکه اولاد های خود را به تقوی و خدا ترسی و تشویق به حفظ قران کریم مانند اینکه ضرب زبانی را حفظ میکنند، تربیه میکنیم.
ما قهرمانیم؛
زمانیکه به پدران و مادران خود نیکی، به همسایه های خود خوبی و با خانم خود کمک و صله رحم را با آقارب حفظ میکنیم.
ما قهرمانیم؛
زمانیکه زحمات زیادی را برای آموختن علم و برای غذا پیدا کردن فرزندان ما متقبل میشویم.
در دفترچه‌ی دستآورد‌هایت برخاستن ات برای نماز صبح، گرفتن دست دوستانت علی رغم تمام چیزها را بنویس…
لحظات را که برای کامیابی دیگران خوش شده‌اید، بنویس. زیرا این بدان معنی است که شما قلب پاکی دارید.
و همچنان دعای نیک خود را برای هر صاحب نعمتی بنویس، زیرا نشانه تربیت درست‌ات و رضایت ات به تقدیر الهی است..
دست کشیدن‌ات را بالای فرد غمگین، کلمه‌ی شیرین را که به فرد خفه و غم دیده گفته‌ای، و هر دست ماندن ات را بالای شانه‌ی فرد شکسته را بنویس…
ادهم شرقاوی
