اگر کسی برایم بگوید: برایم پاسخی بدهید که عقل‌تان بپذیرد و قلب و وجدان‌تان به آن آرام گیرد، چه چیزی در محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) دیده‌اید که او را به عنوان پیامبری از جانب خداوند متعال قبول کرده‌اید؟
پاسخ خواهم داد:
مردی را دیدم که در محیطی به دنیا آمد که در آن بت‌ها عبادت و تقدیس می‌شد، به دلایلی بسیار ناچیز و پیش‌پا افتاده جنگ‌های بزرگی در آن شعله‌ور می‌شد، زن در آن به عنوان کالایی به ارث برده می‌شد و گاهی به علت ترس از گرسنگی و یا عار و ننگ، زنده به گور می‌شد و علم در آن سرزمین جز مجموعه‌ای از تردستی‌ها و افسانه‌های پیشینیان بیش نبود.
دیدم که دوران نوجوانی، جوانی و بزرگ‌سالی را سپری کرد و هنگامی که به سن چهل سالگی رسید دروازه‌ی سختی‌ها و مشکلات را برای خود گشود و برای مردم خبر داد که من پیامبری از جانب خداوند متعال هستم، مردم را از پرستش بت‌ها بر حذر داشت، در حالی که هیچ منفعت مادی پشت این همه سختی‌ها برای او دیده نمی‌شد.
دیدم که به پرستش و عبادت یک معبود دعوت می‌کرد و در این راه تمام آزار و اذیت‌ها را تحمل می‌کرد، او می‌توانست که سکوت اختیار کند تا که سالم بماند و یا هم امتیازی به دست آورد.
آیا فکر می‌کنید اگر در گذشته او مشهور به دروغ‌گویی می‌بود، جرات می‌کرد که ادعای پیامبری کند؟!
آیا فکر می‌کنید کسی‌که تاحال برای مردم دروغی نگفته، ممکن است دروغ بزرگتری برای پروردگار مردم ببندد و ادعای پیامبری کند؟!
دیدم که در باره‌ی زنان توصیه به نیکی می‌کند؛ بلکه می‌فرماید بهشت زیر پای مادران است و بیان داشته است که تربیت سالم دختران باعث رهایی از آتش‌جهنم شده و سبب دخول بهشت به همراه نیکو‌کاران می‌شود.
دیدم که در بین قلب‌هایی که از هم نفرت داشتند و صفوفی‌که در حال جنگ بودند، بدون هیچ نوع نیروی امنیتی و سربازانِ ویژه اخوت و برادری را اساس گذاشت.
دیدم که حتی از حقوق حیوانات و دلسوزی به آن‌ها هم چشم پوشی نکرده و داستان آن زنی را بیان می‌کند که به خاطر آب دادن به سگی بخشیده می‌شود و از آن زن دیگر یادآوری می‌کند که به خاطر بندکردن گربه‌ای به دوزخ می‌رود.
در پشت این چه منفعت شخصی به پیامبر دیده می‌شود؟
دیدم که به علم و دانش و علم پزشکی تشویق می‌کند و به نقل از پروردگارش چنین می‌فرماید: ﴿وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً/ و هركس انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است كه گویی همه مردم را زنده كرده است.﴾ [مائده ٣٢]
دیدم که او بعد از خود هیچ خانه‌ای آباد و مال فراوانی را به جا نگذاشته است و آن ناآشنا‌ی که از دور دست‌ها به مدینه می‌آمد از فرط تواضع پیامبر، (صلی الله علیه و آله و سلم) ایشان را نمی‌شناخت تا این‌که سوال می‌کرد کدام یک از شما محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) هستید؟
دیدم زمانی‌که در باره‌ی قیامت از ایشان پرسان می‌شد به طور یقین آن را بیان نمی‌کنند، بلکه به نقل از پروردگارش چنین می‌فرمودند: ﴿إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ/ علم واقعی قیامت در نزد الله متعال است و كسی جز او از اين موضوع مطّلع نيست﴾ [أحزاب ٦٣]
اگر برای آن‌ها (به دروغ) می‌گفت وقت آن بعد از هزار سال است، بطلان این سخن‌شان برای معاصران شان مشخص نمی‌شد، بلکه جایگاه‌شان در نزد الله متعال برای آن‌ها بالا می‌رفت، اما او این سخن را نگفت. اما به طور قطع و یقین از پیروزی روم در مدت چند سال (بین سه و ده) خبر دادو این گفته‌ی‌شان تحقق یافت. اگر پیامبر دروغ‌گو می‌بود هیچ وقت خود را به خطر نمی‌انداخت و چنین پیشگویی‌هایی نمی‌کرد.
دیدم که در مکه برای مسلمانان وعده‌ی پیروزی و برای کافران وعده شکست می‌داد و تمام این وعده‌های‌شان محقق گردید.
دیدم که آیات قرآنی خطا‌های‌شان را نقد می‌کند آنجا که می‌فرماید: ﴿عَبَسَ وَتَوَلَّى أَن جَاءهُ الْأَعْمَى/ چهره در هم كشيد و روی برتافت از اين كه نابينایی به پيش او آمد﴾ [عبس1-2.]
در حالیکه او در مکه تحت تعقیب، آزار و اذیت است و به هرگونه حمایتی احتیاج دارد علاوه براین هم چاره‌ای جز بیان کردن این عتاب‌ها ندارد؛ کدام مدعی نبوت، عتاب‌های الهی را نسبت به خود، در جلو چشم‌مردمان، آن‌هم در این برهه از زمان بیان می‌کند؟!
دیدم که مردم از قرآن و سخنان‌شان قوانین و شریعتی استخراج کرده‌اند که امپراطوری اسلامی قرن‌ها با آن‌ها مدیریت شد، حتا بعضی اوقات کشور‌های اروپایی هم از آن بهره می‌برند؛ در حالیکه خودشان اُمی بودند که توان خواندن و نوشتن را نداشتند!
دیدم که مردم را به جای خود به سوی الله متعال و وابستگی به او دعوت می‌کرد و قرآن کریم این حقیقت بزرگ را به طور واضح بیان می‌دارد آنجا که می‌فرماید: ﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن يَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللّهَ شَيْئاً وَسَيَجْزِي اللّهُ الشَّاكِرِينَ/ محمّد جز پیغمبری نیست و پیش از او پیغمبرانی بوده و رفته‌اند؛ اگر او بمیرد یا کشته شود، به عقب خود برمی‌گردید (و با مرگ او اسلام را رها می‌سازید و به کفر و بت‌پرستی بازگشت می‌کنید؟!) و هرکس به عقب بازگردد (و ایمان را رها کرده و کفر را برگزیند (هرگز کوچکترین زیانی به خدا نمی‌رساند، ) بلکه به خود ضرر می‌زند و خدا به سپاس‌گزاران پاداش خواهد داد﴾ [ آل عمران 144]
کدام مدعی نبوت حتى بعد از وفات خویش هم مردم را به تعلق و ارتباط داشتن به الله متعال تشویق می‌کند؟!
دیدم که تمام جزئیات زندگی‌شان (خانوادگی، اجتماعی، جنگی) بدون هیچ کدام پوشیدگی برای مردم عیان بود و تمام حالت‌های‌شان هم (خندان، گریان، جدیت و مزاح ) مانند روز روشن برای مردم نمایان بود. هیچ‌کسی را ندیدم که از ایشان نفرت داشته باشد و در بین گفتار و کردارشان هیچ نوع تناقضِ احساس نمی‌شد. بلکه آشنایی به ایشان جز از محبت و تصدیق چیزی دیگری را نمی‌افزود.
به عبارت بسیار کوتاه: دلایل تصدیق‌شان را بسیار دیدم و هیچ نوع دلیلی برای تکذیب‌شان نیافتم.
به ژرفای این وصیت پی بردم که الله متعال می‌فرماید: ﴿قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَكُمْ بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ/ بگو: من شما را تنها یک نصیحت می‌کنم، و آن این است که: خالصانه برای خدا، دو نفر دو نفر، و یا یک نفر یک نفر، برخیزید (و اندیشه‌های خفته را زنده کنید.) سپس (درباره‌ی محمّد که سالها با او بسر برده‌اید فکر خود را به کار گیرید و) بیندیشید (تا پاکی و امانتداری و سلامت جسمانی و روحانی او، در خاطره‌ها مجسّم شود این) همدم و همنشین(دیرینه‌ی) شما، جنّ زده و دیوانه نیست. بلکه او بیم دهنده‌ی شما از عذاب سختی است که در پیش است.﴾ [سبا46]
دکتر ایمن خلیل بلوی
ترجمه: محمد ناصر یوسفی
